De weerkaarten voor morgen zijn bijzonder lastig. Er lijkt in onze omgeving een kleine depressiekern te ontstaan, die door alle weermodellen anders wordt berekend. De positie van die kern is allesbepalend voor ons weerbeeld. Om de kern heen ligt immers ook een neerslaggebied.
Blijft de kern ten noorden van ons, dan waait de wind (krachtig) van over zee en valt er regen of hooguit kletstnatte sneeuw bij temperaturen rond 3 of 4 graden.
Komt de kern vlak boven ons te liggen (zoals het Amerikaanse weermodel deze ochtend berekende, zie het kaartje hierbij), dan staat er tijdelijk weinig of geen wind. De regen kan dan overgaan in sneeuw, die tijdelijk blijft liggen.
Komt de kern nog iets meer ten zuiden terecht, dan kan de combinatie van de ingedraaide occlusie en een aflandige wind zorgen voor langdurige sneeuwval en de vorming van een behoorlijk sneeuwdek bij een temperatuur die maar net boven het vriespunt uitkomt.
Welke van de bovenstaande scenario's morgen uiteindelijk zal uitkomen, is nu nog niet in te schatten. Soms moet de weerman/weervrouw toegeven dat de onzekerheid te groot is om boude uitspraken te doen.
Het Amerikaanse weermodel voorziet de secundaire depressiekern morgenvoormiddag pal boven ons land. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten